Ψαθάς, Δημήτρης

(Τραπεζούντα 1907 – Αθήνα 1979). Έλληνας δημοσιογράφος, ευθυμογράφος και θεατρικός συγγραφέας). Το 1923 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου, από το 1925 ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, ως συνεργάτης της πρωινής αθηναϊκής εφημερίδας Ελεύθερον Βήμα. Ταυτόχρονα συνεργαζόταν σε διάφορα εβδομαδιαία έντυπα, για τα οποία έγραψε τα πρώτα του ευθυμογραφικά διηγήματα. Συνεργάστηκε επίσης στην αθηναϊκή απογευματινή εφημερίδα Τα Νέα ως χρονογράφος, δημοσιεύοντας δημοφιλή χρονογραφήματα με τον χαρακτηριστικό τίτλο Εύθυμα και σοβαρά. Τέλος, συνεργάστηκε, έως τον θάνατό του, ως χρονογράφος πάντοτε, με την αθηναϊκή απογευματινή εφημερίδα Ελευθεροτυπία. Γνωστότερα από τα έργα του είναι τα ευθυμογραφικά κείμενά του: Η θέμις έχει κέφια (1937), Η Θέμις έχει νεύρα (1938) και Ορκίζομαι να είπω την αλήθειαν (1943), όλα εμπνευσμένα από τις συνεδριάσεις των αθηναϊκών δικαστηρίων. Άλλα του έργα είναι: η Μαντάμ Σουσού (1940), Οικογένεια Βλαμμένου (1956), Από την εύθυμη πλευρά, Στο καρφί και στο πέταλο, Πέρα βρέχει (1960) κ.ά., καθώς και τα θεατρικά: Το στραβόξυλο, Ο εαυτούλης μου (1941), Φον Δημητράκης (1947), Ζητείται ψεύτης (1953), Μικροί φαρισαίοι (1954), Ένας βλάκας και μισός (1955), Φωνάζει ο κλέφτης (1958), Εμπρός να γδυθούμε (1962), Χαρτοπαίχτρα (1963), Ξύπνα Βασίλη (1965) κ.ά. μεταξύ των οποίων και η διασκευή για το θέατρο της Μαντάμ Σουσού. Στο διάστημα αυτό κυκλοφόρησε πολλά χιουμοριστικά βιβλία και 3 τόμους από την κατοχική περίοδο με τους τίτλους: Χειμώνας του ‘41, Αντίστασις (1945) και Το χιούμορ μιας εποχής (1946). Ο Ψ. έγραψε και τα χιουμοριστικά ταξιδιωτικά κείμενα: Κάτω από τους ουρανοξύστες (1950), Στη χώρα των μυλόρδων (1951) και Παρίσι, Σταμπούλ και άλλα εύθυμα ταξίδια. Ιδιαίτερα αξιόλογο είναι το ιστορικό του έργο Γη του Πόντου (1966). Ο δημοσιογράφος, ευθυμογράφος και θεατρικός συγγραφέας, Δημήτρης Ψαθάς (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»). «Φον Δημητράκης», έργο του Δημήτρη Ψαθά στη Νέα Ελληνική σκηνή (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).